Damian Kania, bo o nim mowa jako nastolatek wychowywał się w bardzo trudnych warunkach (nie chcę tutaj wchodzić i opisywać głębsze szczegóły jego prywatnego życia), praktycznie, był zdany tylko na siebie. Powiem tylko, że ja osobiście nie wyobrażam sobie takiego życia w dzieciństwie i pewnie jak wielu w takim przypadku skończyło by się to jakąś głęboką patologią – alkohol, narkotyki, kryminał itp. Tyle że Damian miał pasję - „żelazny sport”, tak chyba można powiedzieć, że w jego żyłach płynie żelazo, jak wiemy ten sport, kiedy trenowany jest z odpowiednim podejściem bardzo hartuje charakter! I można stwierdzić, że dzięki treningom Damian uratował swoje życie!
Kiedy w wieku 17 lat przyszedł po raz pierwszy na siłownie od razu odznaczał się potężnymi przedramionami (a'la Frank McGrath) i strzelistymi bicepsami,
oraz ponad przeciętną siłą np.: na suwnicy do wypychania nogami z ciężarem 120 kg wykonał 230 powtórzeń (bez odpoczynku!!!). Bez problemu potrafił zarzucić na klatkę piersiową 100 kg sztangę i wycisnąć ją na barki.
W 2006 roku jego sylwetka została zgłoszona do ogólnopolskiego konkursu kulturystycznego „Vitalmania 2006” rozgrywanego na łamach miesięcznika "Sport Dla Wszystkich – kulturystyka i fitness", gdzie z setek zgłoszonych zdjęć został wybrany do 34 najlepszych!
Bez specjalnych przygotowań w 2007 roku (mając 18 lat) wystartował w zawodach strongman – „Siłacze Podhala” w Limanowej (w debiucie zajął 5 miejsce, zawody te wygrał słynny obecnie Robert Cyrwuś – reprezentant Polski na Arnold Classic Amatorów 2011).
W martwym ciągu ze sztangą 200 kg wykonał 5 powtórzeń, chociaż boju tego nigdy wcześniej nie trenował! Jego waga wynosiła wówczas ok. 90 kg (obwód bicepsa ok. 44 cm).
Obecnie mieszka i ciężko pracuje w Anglii, siłownie odwiedzając tylko w wolnych chwilach – ok. 2 razy w tygodniu, nie przykładając się specjalnie ani do treningów, diety i suplementacji, ale jak to bywa w przypadku mezomorfików wystarczy, że tylko dotkną „żelaza” i rosną. Obecnie waży ok. 100 kg, biceps ok 48 cm, wyciskanie na ławie ok. 160 kg.
W 2008 roku na kilka dni przyjechał do kraju na rodzinną uroczystość ślubną. Po sobotnich weselnych hulankach do białego rana, niejako z marszu z wesela rano w niedzielę wystartował w kolejnej edycji pucharu strongman „Siłacze Podhala” w Andrychowie, gdzie bez żadnych przygotowań na „kacu” i w dżinsach (bo nie miał przygotowanego stroju sportowego) wywalczył czwarte miejsce, przygrywając o włos miejsce na podium.
Sport to jego życiowa pasja, ćwiczy typowo amatorsko – dla siebie i nie przejmuje się tym, że zawsze gdzie się pojawi jest podejrzewany o „koks”, dla niego najważniejsza jest jego „czysta” pasja i radość jaką mu to sprawia!!!
Niech będzie z Wami siła i honor!
oby tak dalej!! Jeśli bedziesz w Polsce to odwiedź starego sąsiada zza płota! pozdro!!! 
